De wekker ging om 7 uur, was toch best vroeg vergeleken met de afgelopen dagen. We maakte ons klaar om naar stage te gaan. Kim en Lisanne hadden vandaag kennismaking op hun stage. Ze ontbeten wel met ons mee. Toen we klaar waren liepen we naar de bus. Daar moesten we een poos op de bus wachten want de bussen hier zijn nog bijna slechter dan de ns want bussen hier komen ongeveer wanneer ze er zin in hebben. We hadden geen begintijd op stage want we wisten niet hoelang we er over deden om op stage te komen. We waren iets voor 9 uur op stage. Ze beginnen daar elke ochtend op 1 groep. De kinderen worden heel anders gebracht dan in Nederland. De ouders die we vandaag gezien hebben lopen met hun kind door de poort geven het kind bij de deur aan de leidsters en gaan weer naar huis. Ik stond er een beetje versteld van.

Een leidster vertelde ons wie op welke groep kwam te staan. Ik kwam ohjadile op de babygroep te staan, dat leek me de minst leuke groep. Aan de ene kant was ik er blij mee omdat we na elke week naar een andere groep gaan dus dan heb ik de minst leuke groep gehad. Toen ik op mijn groep was mocht ik even het baby’tje van mijn leidster vast houden. Het was een kindje van ongeveer 4 weken oud. Heel lief, totdat ze na 2 seconde op me spuugde. Ik heb de rest van de ochtend vooral veel gekeken hoe ze het hier allemaal doen. Ook heb ik met de baby’s gespeeld. Na mijn pauze moesten we allemaal op het kantoor van de directrice komen. Zij vertelde ons met behulp van google transelate belangrijke dingen zoals stage tijden en of we nog schoolopdrachten hebben. Op het laatst mochten we nog in een fotoboek kijken van vorig jaar. Daar vertelde ze ook nog dingen bij. Daarna mochten we naar huis. We moesten nog even een paar boodschappen halen bij de Lidl die gelukkig dicht bij onze stage zit. Na het boodschappen doen moesten we weer heel lang wachten op de bus, beetje jammer. Toen de bus kwam zagen we al dat we een bekende buschauffeur hadden. Hij moest meteen lachen toen hij ons zag staan. We kochten weer een kaartje en waren met een kwartiertje thuis.

Toen we thuis waren hebben we eerst verhalen uitgewisseld met Kim en Lisanne, daarna zijn we buiten gaan zitten en niet veel later verhuisd naar het dak terras want de zon scheen weer. Toen we s avonds rustig op de bank zaten met een maskertje op ging ineens de bel. Iedereen schrok ervan. Ik keek door het kijkgat in de deur en zag een zwarte jas, dat is de huisbaas we hadden eerder die avond Gerard gebeld omdat we geen warm water meer hadden, hij zou het doorgeven aan de huisbaas. Nou die kwam dus kijken wat het probleem was, beetje jammer dat hij kwam toen iedereen net een maskertje op had. Hij moest heel hard lachen toen hij onze gezichten zag, tuurlijk zou ik ook doen haha. Hij ging in de keuken kijken bij de kraan. Toen zag hij ook dat er inmiddels 4 tegels van de muur af waren. Hij zei oh no problem dus wij dacht oh beter dat hij dat niet erg vind.

Hij probeerde Michelle te bereiken maar dat lukte niet dus wij in ons beste Spaans geprobeerd te communiceren met onze huisbaas, wat nog best goed ging want we snapte wat hij bedoelde. Er zou de volgende dag iemand komen om de kraan te repareren want hij dacht dat daar het probleem in zat. Toen hij weg was hebben we heel hard gelachen, en zijn we daarna lekker naar bed gegaan.